Ferajna z Chanajek. Przed Wielkanocą strychy robiono na czysto

Włodzimierz Jarmolik

Zbliżające się Święta Wielkanocne w przedwojennym Białymstoku, zarówno te katolickie, prawosławne, a zwłaszcza żydowskie oznaczały wielkie sprzątanie i pranie we wszystkich domach. Dla złodziei z Chanajek pora ta była zaiste wielką gratką.

Zbliżające się Święta Wielkanocne w przedwojennym Białymstoku, zarówno te katolickie, prawosławne, a zwłaszcza żydowskie oznaczały wielkie sprzątanie i pranie we wszystkich domach. Na balkonach, w oknach, na rozstawionych na podwórkach krzesłach wietrzyły się pierzyny i poduchy. Porządkowano zimową, zbędną na razie odzież. Strychy zapełniała susząca się pościel i bielizna. Wiele rzeczy było mocno zużytych i połatanych, wszyscy jednak chcieli spędzić nadchodzące Święta na czysto. Dla złodziei z Chanajek pora ta była zaiste wielką gratką. Do roboty ruszali miejscowi pajęczarze, czyli specjaliści od strychowych kradzieży.